sekretariat@zspligota.pl +48 214 36 00, kom: 607-527-848
Historia szkoły sięga początków XVIII w. Pierwszą szkołą na terenie Ligoty była dwuklasowa szkoła, wybudowana w dzielnicy Podlasek ok. 1702 roku, za rządów wójta o nazwisku Gazda. Wójt umiał pisać i czytać, uchodził więc za najmądrzejszego we wsi. Prawdopodobnie ta dwuklasowa szkoła działała całe stulecie, chociaż źródła nie potwierdzają tych danych. Około 1802 roku powstała pierwsza murowana z cegły i kamienia czteroklasowa szkoła (budynek ten stał do wiosny 1999 roku). Początkowo w szkole zatrudniani byli nauczyciele, a następnie z powodu ich braku nauczanie i wychowanie uczniów powierzano osobom niewykwalifikowanym. Z dokumentów źródłowych wynika, że około 1840r. Ligota liczyła 1479 mieszkańców, wśród nich 184 dzieci zobowiązanych do nauki, z których do szkoły uczęszczało 150 dzieci. Była więc to szkoła o prawie powszechnym charakterze.
Powyższe dane pochodzą z dokumentu, który w czasie remontu kościoła odnaleziono w kuli wieńczącej wieżę.
W 1911 roku wybudowano nową, 7-klasową szkołę, której budynek istnieje do dzisiaj. W czasie II wojny światowej mieścił się tu szpital wojenny. Po wycofaniu się Niemców z tego terenu rozpoczęto odbudowę szkoły. Wiosną 1945 roku zorganizowano w szkole trzy stopnie kursów dla dorosłych i młodzieży pozaszkolnej, roczniki 1929-31. Uczestnicy kursów to absolwenci klas 1-6 polskich i niemieckich szkół. Wielu z nich kontynuowało od września 1945 r. systematyczną naukę w „Publicznej Szkole Powszechnej nr 1 w Ligocie, powiat Bielsko” w różnych klasach.
W latach 1945 – 46 do szkoły uczęszczało 171 uczniów, najliczniejszy oddział liczył 45 uczniów, a rozpiętość wiekowa wynosiła 8-13 lat.
Warunki pracy i nauki po zakończeniu wojny były bardzo trudne. Dzięki ofiarności i aktywnej postawie wielu osób placówka funkcjonowała normalnie.
Takim ofiarnym i szlachetnym człowiekiem był pierwszy kierownik szkoły p. Andrzej Kuś, pochodzący z Bronowa. Pan Kuś czynił starania w inspektoracie w Bielsku – Białej o jak najszybsze odbudowanie szkoły.
W szkole zaczął działać pierwszy samorząd i sklepik uczniowski. Była to zasługa nauczyciela języka angielskiego – p. Czyża. Dochód ze sklepiku pozwolił uczniom pojechać na wycieczkę do Cieszyna, Krakowa i Wieliczki. Nauczyciele szczególny nacisk kładli na wychowanie w duchu chrześcijańskim.
Następcą p. Andrzeja Kusia był p. Józef Duława. Po wojnie przeprowadzono kilka remontów i przebudówek obiektu. Nigdy jednak nie wykonano kapitalnego remontu.W 1988 roku szkole nadano imię Gustawa Morcinka, który pracował w szkole jako nauczyciel dwukrotnie: od 16 XI 1915 do 2 XI 1916 roku i od 15 II 1918 do 15 VII 1918 roku. W 1997 roku przystąpiono do rozbudowy i remontu szkoły (fot.). Efektem jest prawie nowy obiekt zapewniający warunki do pracy i wszechstronnego rozwoju uczniów na miarę XXI wieku. Od 1999 roku przez 20 lat w murach tego budynku istniał Zespół Szkół, w którym oprócz szkoły podstawowej mieściło się również gimnazjum. 25 listopada 2006r. Szkoła zyskała nowego patrona – został nim ks. prof. Józef Tischner. Została tym samym włączona do grona Rodziny Szkół Tischnerowskich. Obecnie funkcjonuje tu ośmioklasowa szkoła podstawowa oraz oddziały przedszkolne.